कांता 9

योगीता आयोडेक्स घेऊन आली, पलंगावर माझ्याकडे तोंड करुन मांडी घालून बसली, मला म्हणाली कोणता पाय लचकला तुझा, ती माझ्या डावीकडून बसली होती मी उजव्या पायावर हात ठेवून म्हणालो हा, तीने आयोडेक्सची बाटली उघडली आणि म्हणाली कुठ लचकलाय मी सांगितलं मांडीला ती म्हणाली ठीक आहे पँट खाली घे मी आयोडेक्स लावून देते, मी जिन्सच बटन खोलल, चैन उघडली आणि थोडीशी कंबर उचलून पँट खाली सरकवली. आता माझी परिक्षा होती, एक नुकतीच यौवनात पदार्पण करत असलेली नाजूक कोवळी सुकुमार कन्या तिच्या नाजूक हातांनी माझी मांडी चोळणार होती आणि मला स्वतःवर संयम ठेवायचा होता. माझी उत्तेजना तिला जाणवू द्यायची नव्हती. ती थोडीशी ओणवी झाली आणि आयोडेक्स चोळू लागली, तिचा हात माझ्या मांडीला लागताच मला विजेच्या शॉकपेक्षा मोठा शॉक बसला. सगळ्या अंगात करंट गेल्यासारख रक्त उसळू लागल, श्वास वाढला घशाला कोरड पडली, लींग टरारुन फुगल माझ्या अंडरवियरमधून ते स्पष्ट उभ राहिलेल दिसत होत.ती मन लावून मालीश करत होती, मधूनच माझ्या उभ्या राहिलेल्या लींगाकडे कटाक्ष टाकत होती आणि चटकन नजर फिरवत होती, तिची लांबसडक नाजूक बोटे माझ्या मांडीवर फिरत होती, मला माझीच लाज वाटू लागली, योगीताला काय वाटले असेल, ति आपल्याबद्दल काय विचार करीत असेल. काही असो पण तिचा तो मखमली स्पर्श मला सुखावत होता,हवाहवासा वाटत होता. मी डोळे मिटून घेतले आणि ते सुख अनुभवू लागलो. ती माझ्या अंडरवियरपासून ते गुडघ्यापर्यंत मालीश करत होती. मी डोळे मिटलेले पाहून तिने विचारल दादा खूप दुखतय का रे? मी म्हणालो नाही जास्त नाही. मी किंचित डोळे उघडून बघीतल तर ती टक लावून माझ्या लींगाकडे पाहत होती, तिची चूक नव्हती ती यौवनाच्या उंबरठ्यावर उभी होती. चांगल वाईट, नातगोत या वयात कशाच भान राहत नाही. या अवस्थेत जो पुरुष पहिल्यांदा सहजासहजी जवळ असतो भेटतो ब-याचदा मुली तिथेच फसतात आणि अश्या घटना घरातच जास्त घडतात म्हणून तर अल्पवयीन मुलींच्या यौनशोषणाच्या केसेसमधे आरोपी घरातलाच किंवा जवळचा नातेवाईक असतो जास्तीत जास्त केसेसमधे.तिच आयोडेक्स लावून झाल तिने बाटली बंद केली आणि विचारल जाऊ का रे. मला जाणवल तिचा आवाज घोगरा झाला होता म्हणजे तीपण उत्तेजित झाली होती. मी डोळे उघडले तिचा दुसरा हात हातात घेतला आणि म्हणालो बस ग थोडा वेळ. ती कसनुस हसली आणि बसली. मी तिच्या बोटाशी चाळा करत तिचा हात माझ्या पोटावर ठेवला आणि बोटात बोटे घालून चाळवू लागलो. मी मुद्दामच पँट वर केली नव्हती, ति खूप चोरून तिकडे पहायची आणि झटकन दुसरीकडे नजर फिरवायची.

थोडा वेळ असाच गेला दोघेही काही न बोलता फक्त इकडेतिकडे पाहत होतो मी एका हाताने तिच्या बोटांशी तर दुसऱ्या हाताने तिच्या गुडघ्याशी चाळा करत होतो. तेवढयात चुलतीने तिला आवाज तिला.ती जड पावलांनी उठली म्हणाली जाते रे. मी फक्त मान हलवली. परत मनात विचारांच काहूर ऊठल जे चाललय ते योग्य की अयोग्य . कुठं गेले आपले संस्कार . हे असे का झालोय आपण. खर तर मी जेव्हा होस्टेलला गेलो तेव्हा कोणतीही मुलगी किंवा बाई यांच्याकडे बघताना ही कचरायचो मनात अपराधीपणाची भावना यायची. आता मी एका पस्तीस वर्षाच्या विवाहित बाईला झवत होतो आणि घरात चुलत बहीणीशी लगट करत होतो. खरच माणूस एवढा बदलतो का? बाहेरच ठीक आहे, तरुणपणात या गोष्टी घडत असतील पण घरात? माझ डोक भनभन करायला लागल. रात्री मी जेवण करुन लगेच खोलीत आलो. योगीताचा संपर्क जास्तीतजास्त टाळायचा मी निश्चय केला.

दुसऱ्या दिवशी शेतात गेलो मोटर चालू केली. भाऊसाहेब आणि कांता आले पण आज माझी घोर निराशा झाली. कारण भाऊसाहेबाला काम नव्हत. त्याने गाडी बांधाला सोडली आणि हौदावर बैल पाणी पाजून तो बैल बांधून शेतात गेला. कांताने जाताना माझ्याकडे ओझरती नजर टाकली,तिच्या डोळ्यातली निराशा स्पष्ट दिसली. माझी खूपच चरफड झाली, मला भाऊसाहेबाचा खूप राग आला, मी मनातल्या मनात त्याला खूप शिव्या दिल्या. माणसाची काय गंमत असते बघा, मला त्याच्या बायकोला झवायच होत आणि तो तिच्यासोबत थांबला होता म्हणून मी त्याला शिव्या घालत होतो. मी बारे बदलले, पारावर येऊन बसलो, मोबाईल काढला पण मन कशातच लागेना. काय कराव ते सुचेना. घरी जाव का? पण नको तेथे गेलो की परत योगीता येऊन बसणार.

अश्याच अवस्थेत दुपार झाली मी कसबस जेवण करुन कांताची वाट पाहत बसलो. कांता धुण्याची बादली घेऊन आली, तिचा चेहरा उतरला होता. सहाजिकच होत ते. दोन दिवसांपासून तिला आजपर्यंत न मिळालेल सुख मिळाल होत. जे तिच्या आयुष्यात होईल अस तिच्या स्वप्नातही कधी आल नव्हतं ते घडल होत. शरीराला भरभरुन सुख मिळत होत. तिला जिव लावणारा तिची काळजी करणारा जोडीदार मिळाला होता. मी तिला विचारल आता कस करायच, ती म्हणाली ते इथं असताना काहीच करु शकत नाही. मी म्हणालो थोड्या वेळाने ये ना उसात गवताच निमित्त करुन तशी ती घाबरून म्हणाली नको त्यांना संशय जरी आला तरी आपल दोघांच काही खर नाही.

 आमच्या गप्पा चालू होत्या तोच माझा फोन वाजला मी पाहिलं तर चुलत्यांचा फोन होता, मी फोन घेतली चुलते तिकडून बोलले समीर कुठं आहेस, मी सांगितलं मळ्यात आहे, ते बोलले अरे भाऊ आहे का तिथ त्याचा फोन लागत नाही. मी बोललो हो आहे बोलवू का, हो त्याला सांग मला अर्जंट फोन करायला. मी भाऊसाहेबाला जोरजोरात आवाज दिला तसा तो झोपडीतून बाहेर आला, मी त्याला हाताने इकडं ये अशी खूण केली. तो झपझप पावल टाकत आला, मी सांगितलं नाना ( म्हणजे माझे चुलते) तुम्हाला फोन करत आहेत तुमचा फोन लागत नाही, तसा तो म्हणाला माझ्या फोनची बॕटरी खराब झाली सारखा बंद पडतो. मी माझ्या मोबाईलवरुन नानांना कॉल केला आणि स्पीकर आॕन केला, फोन कनेक्ट झाल्यावर भाऊसाहेब बोलला " नाना मी आहे भाऊ" तसे चुलते तिकडून बोलले बैलगाडी घेऊन खालच्या मळ्यात ये मोटर जळलीय, वर ओढून ठेवलीय, वायरमनकडे नेऊन टाकायचीय, त्याने सांगितलं लवकर आणा त्याला पिंपळगावला जायचय पाच वाजता सामान आणायला.कांता 8

भाऊसाहेब बोलला नाना गाडी गळा घालून आलो लगेच.

 भाऊसाहेब कांताला म्हणाला चल निघू, खालच्या मळ्यातून मोटर घेऊन गाडीत टाकतो, तु घराजवळ उतरुन घे. तशी कांता म्हणाली लगेच कस येऊ, अजून गवत घेतल नाही,घास कडवळ कापल नाही, जनावरांना काय टाकणार संध्याकाळी? तसा भाऊसाहेब माझ्याकडे वळून म्हणाला समीर तु सोडशील का हीला घरी? माझ्या मनात आनंदाचे कारंजे फुटत होते, मी बोललो हे काय विचारन झालं का भाऊ, मला काय अडचण आहे. तो बोलला तस नाही हिच्याकड बोजा असणार घासाच गवताच गठुड. तशी कांता झटक्यावर बोलली आवो गवताच गठुड माग कॕरेजला बांधीन मी आणि घासाच मांडीवर घेऊन बसन.कडवळ राहीन आज पण जाऊ द्या, कालच थोड आहे शिल्लक .